เจ้าหนี้ดอกเบี้ยหื่น

มิ้นต์ โมลียา ถูกหลอกให้เกือบตกเป็นเมียน้อยของเสี่ยเมียเผลอ อุตส่าห์เลือกผู้ชายไม่หล่อ ขอแค่รวย ดันซวยมาเจอเศรษฐีกำมะลอ ด้วยความโมโห เธอจึงขนเอาของกำนัลที่เขาเคยให้ ไปขายให้กับเศรษฐีบ้านนอกที่บังเอิญได้รู้จัก แล้วนำเงินนั่นไปดาวน์คอนโดฯ จนหมด หวังเริ่มต้นชีวิตใหม่

ของแพงที่ได้มาในราคาถูกเหลือเชื่อ แท้จริงแล้วคือของปลอมที่พริตตี้สาวคนสวยเอามาหลอกย้อมแมวขาย หล่อนรู้จักเขาน้อยไป ถึงได้กล้ามากระตุกหนวดกัน มีหรือที่เสือร้ายตัวกลั่นอย่างเธียรวิชญ์ จะปล่อยให้หญิงสาวลอยนวลไปง่ายๆ ปฏิบัติการทวงหนี้ ผู้หญิงหน้ามึน ที่ไม่มี ไม่หนี ไม่จ่าย จึงเข้มข้นถึงลูกถึงคน

โมลียาถูกเมียเสี่ยตามราวี จนงานที่เคยสร้างเงินให้เป็นกอบเป็นกำ เหลือรายได้ศูนย์บาท แถมยังถูกตามทวงหนี้ราวกับสัมภเวสีเจ้ากรรมนายเวรคอยตามติด 

เธอถูกต้อนให้เข้าตาจนหลังชนฝา จึงหันไปรับงานเอสคอร์ทเพื่อนดื่มเพื่อนเที่ยวในบาร์ไฮโซ พอเธียรวิชญ์รู้ ก็มายื่นข้อเสนอใช้ตัวลด แลกหนี้ เธอที่ดื่มจนเมา เผลอถลำตัวรับข้อตกลงไปอย่างมึนๆ

ให้ตายเถอะ เคยได้ยินแต่เจ้าหนี้ดอกเบี้ยโหด...แต่หมอนี่มัน เจ้าหนี้ดอกเบี้ยหื่น ชัดๆ ทั้งหัวหมอ ปากหมาน แถมยังบ้าพลัง คลั่งไคล้เรื่องอย่างว่าสุด...

อาห์...แต่จะทำยังไงได้ เมื่อหลวมตัว พลาดท่าให้เขาไปเสียแล้ว จะกลับตัวก็ทวงความสาวความซิงกลับคืนมาไม่ได้แล้ว ทางเดียวที่เหลือคือ ก้มหน้าใช้หนี้ให้หื่นตัวพ่อไปเสียให้มันจบๆ

********

“ฉันยังไม่เคยนะ”

รีบโพล่งออกไป เพราะกลัวจะไม่ได้พูดอะไรอีก เมื่อคนตรงหน้า ทำท่าพร้อมตะครุบ และเขมือบกลืนกินเธอเข้าไปได้ทุกเมื่อ

“ไม่เคยอะไร?”

“ไม่เคยมีเซ็กส์กับผู้ชายน่ะสิ”

ปั๊ดโธ่! แค่นี้ ก็เดาไม่ได้หรือไง ต้องให้อรรถาธิบายอะไรกันนักหนา คนไม่เคย...มันอายนะเว้ย

“อ่อ! แล้วเคยมีเซ็กส์กับผู้หญิงเหรอ?” 

เขากลับสะดุดหูถ้อยคำทักท้วงนั่น แล้วตีความหมายเป็นอย่างอื่นไป 

หมอนี่โง่ หรืองั่งกันแน่นี่?

“ก็ไม่เคยเหมือนกัน...ไม่เคยมีเลย”

“โอว์...จริงเหรอ?”

แววตาตื่นตะลึง เหมือนเพิ่งค้นพบวัตถุโบราณล้ำค่า อายุกว่าพันปี

“ก็จริงนะสิ คิดว่าฉันจะโกหกเรื่องแบบนี้ไปทำไมกันฮะ?” 

“ก็เผื่อจะโก่งราคาเรียกค่าตัวไง?”

“ใช่เวลามาปากเสียไหม?” 

“โอเค...ไม่เคยก็ไม่เคย...แล้วไงต่อ...”

“ก็...ฉันบอกไว้ คิดว่าคุณควรรู้ว่าจะทำยังไงต่อ?” 

สายตาที่มองมา ราวกับฝากความหวังทั้งหมดทั้งมวลมาที่เขา

“ผมก็ไม่เคยเปิดซิงผู้หญิงเหมือนกัน...แต่คิดว่า...ก็ไม่น่ามีปัญหาอะไร...เอาเป็นว่า ผมจะพยายามนุ่มนวลที่สุด เท่าที่ทำได้ก็แล้วกัน” 

“อย่าทำให้ฉันเจ็บเชียวนะ”

“อันนี้ไม่รับปาก”

เพราะฉายา เธียร เทพแห่งซุส(ยอด) นั่นไม่ได้มาง่ายๆ หากบรรดา อดีตคู่ขาเก่าๆ ไม่ร่วมกัน การันตี ด้วยโน๊ตเมโลดี้

‘โอ๊ะ…โอ๊ะ…โอว์…โอ้…โอว์…โอว์…อูว์…ซู้ดดดดดด…ยอด…มากค่า…เธียรขา…’

อย่างพร้อมเพรียงเป็นเสียงเดียวกัน

** เนื่องจาก ได้เสนอ ส่งขายรายตอน และอีบุ๊กทางเด็กดีแล้ว แอดมินแจ้งว่า มีฉากเข้าพระเข้านางเยอะเกินกว่าที่กำหนด เลยไม่อนุมัติให้ขายที่เด็กดีนะคะ อยากอ่านเต็มๆ คลิกลิงค์ด้านล่างเลยค่า